Po odmowie zatwierdzenia układu wierzyciele mogą wszcząć egzekucję

W każdym postępowaniu restrukturyzacyjnym przyjęcie układu przez wierzycieli, to dopiero połowa sukcesu. Zawsze niezbędne jest jeszcze zatwierdzenie układu przez sąd.

Jeżeli do tego nie dojdzie, to restrukturyzacja po prostu nie dojdzie do skutku, a wierzyciele będą mogli w prostszy sposób rozpocząć postępowanie egzekucyjne. Wynika to ze znaczenia, jakie w takich przypadkach zyskuje zatwierdzony w ramach restrukturyzacji spis wierzytelności. O czym warto wiedzieć?

Odmowa zatwierdzenia układu – skutki dla wierzycieli

Jeżeli układ nie zostanie zatwierdzony przez sąd restrukturyzacyjny, to po prostu nie wchodzi w życie. Oznacza to, że po prostu restrukturyzacja nie zostanie przeprowadzona. Nawiasem mówiąc, jest to istotny argument na rzecz dołożenia wszelkich starań na rzecz zatwierdzenia układu. Po prostu jest to opłacalne zarówno dla dłużnika, jak i wierzycieli.

Gdyby jednak sąd nie zatwierdził układu, trzeba pamiętać o tym, że dłużnicy mogą w prostszy sposób rozpocząć egzekucję wobec wierzyciela. Oczywiście wówczas mogą być kontynuowane także te postępowania egzekucyjne, które zostały zawieszone na czas restrukturyzacji.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 Prawa restrukturyzacyjnego po prawomocnej odmowie zatwierdzenia układu lub prawomocnym umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego wyciąg z zatwierdzonego spisu wierzytelności, zawierający oznaczenie wierzyciela i przysługującej mu wierzytelności, stanowi tytuł egzekucyjny przeciwko dłużnikowi.

Ustawodawca wychodzi tu z założenia, że ustalenie treści wierzytelności w ramach restrukturyzacji, powinno odnosić skutek także w obszarze postępowania egzekucyjnego. Tym samym wierzyciele nie muszą powtarzać czynności zmierzających do udowodnienia swojej wierzytelności. Mogą natomiast od razu przystąpić do jej egzekwowania od dłużnika.

Zatwierdzenie układu – jak je osiągnąć?

W związku z powyższym warto zastanowić się, kiedy sąd restrukturyzacyjny nie może zatwierdzić układu. Otóż obowiązek odmowy jego zatwierdzenia pojawia się: gdy układ narusza prawo (w szczególności jeżeli przewiduje udzielenie pomocy publicznej niezgodnie z przepisami) albo jeżeli jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany.

W postępowaniu o zatwierdzenie układu albo w przyspieszonym postępowaniu układowym do tego katalogu trzeba dodać jeszcze jedną przesłankę. W przypadku tych postępowań sąd odmawia zatwierdzenia układu, gdy suma spornych wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem. W tych przypadkach sąd po prostu musi odmówić zatwierdzenia układu, co oczywiście nie wyłącza pewnej swobody oceny. Ponadto sąd może, ale nie musi odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli jego warunki są rażąco krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciw układowi i zgłosili zastrzeżenia.

Powyższe okoliczności warto mieć przed oczami już na etapie przygotowywań do otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Już na tym etapie należy uważać, aby nie zaplanować w ramach restrukturyzacji – zwłaszcza przy wyborze samego postępowania bądź przy opracowywaniu propozycji układowych – czegoś, co spowoduje, iż sąd nabierze wątpliwości co do możliwości zatwierdzenia układu.

Na tego rodzaju zagrożenie należy uważać przez cały czas trwania postępowania restrukturyzacyjnego. Niezatwierdzenie układu przeważnie oznacza dla dłużnika utratę ostatniej szansy na oddłużenie, co przekłada się na konieczność ogłoszenia upadłości.

Z tych względów dobrym rozwiązaniem, zdecydowanie ułatwiającym poprawne przeprowadzenie restrukturyzacji, jest powierzenie takiej sprawy zawodowemu prawnikowi zajmującemu się oddłużaniem przedsiębiorców. Zdecydowanie zmniejsza to prawdopodobieństwo porażki.