Na przedsiębiorców czyha wiele pułapek, spośród których jedną z najgroźniejszych jest kryzys finansowy firmy. Utrata płynności finansowej, której bezpośrednią konsekwencją jest najczęściej niewypłacalność, jeszcze kilka lat temu oznaczała praktycznie w każdym przypadku konieczność postawienia firmy w stan upadłości, by uregulować choć część zaległych zobowiązań. Było to szczególnie dotkliwe dla firm mniejszych, które niemal stale borykają się z koniecznością długiego oczekiwania na realizację płatności przez kontrahentów przy jednoczesnym braku rezerw finansowych na stabilne funkcjonowanie. Od 1 stycznia 2016 roku obowiązuje jednak w Polsce nowe prawo restrukturyzacyjne, znacznie lepiej dopasowane do potrzeb współczesnego rynku i dające przedsiębiorcom realną możliwość uniknięcia upadłości poprzez przeprowadzenie restrukturyzacji firmy.
Co może być podstawą otwarcia postępowania?
Główną podstawą do rozpoczęcia restrukturyzacji w firmie jest stan niewypłacalności przedsiębiorstwa lub realne zagrożenie niewypłacalnością. Co istotne, przez niewypłacalność w tym kontekście należy rozumieć niezdolność terminowego realizowania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (stosowana jest definicja niewypłacalności określona w ustawie Prawo upadłościowe i naprawcze). Odpowiednio, firma zagrożona niewypłacalnością to takie przedsiębiorstwo, którego sytuacja ekonomiczna wskazuje, iż w niedługim czasie może stać się niewypłacalne. W obu tych przypadkach wskazane jest jak najszybsze podjęcie działań restrukturyzacyjnych, przy czym wniosek o wszczęcie postępowania składa sam dłużnik.
Jaki jest cel postępowania restrukturyzacyjnego małej firmy?
Zgodnie z intencją ustawodawcy zasadniczym celem postępowań restrukturyzacyjnych, szczególnie prowadzonych wobec firm małych i średnich, jest uchronienie tych podmiotów przed upadłością. Dzięki możliwości przeprowadzenia procesu restrukturyzacji firma pozostaje na rynku i nadal zatrudnia pracowników, a po skutecznym zakończeniu postępowania wciąż będzie funkcjonować. Przekłada się to na poprawę stanu polskiej gospodarki, której istotną część stanowią właśnie firmy małe i średnie.
Podstawowy plan restrukturyzacji
Plan restrukturyzacji przedsiębiorstwa powinien zawierać przynajmniej następujące elementy:
- opis firmy oraz informację o bieżącym i przyszłym popycie oraz podaży w sektorze rynku, w obrębie którego firma funkcjonuje;
- analizę powodów, dla których firma dłużnika znalazła się w trudnej sytuacji ekonomicznej;
- proponowaną strategię prowadzenia firmy w przyszłości z uwzględnieniem poziomu oraz rodzaju ryzyka;
- pełny opis i przegląd przewidywanych środków restrukturyzacyjnych wraz z informacją o ich kosztach;
- harmonogram wdrożenia poszczególnych środków restrukturyzacyjnych wraz z terminem ostatecznego wdrożenia planu w życie;
- informacje dotyczące zdolności produkcyjnych zadłużonej firmy (szczególnie w zakresie ich wykorzystania oraz redukcji);
- szczegółowy opis metod i źródeł finansowania restrukturyzacji;
- przewidywane zyski oraz straty firmy w ciągu najbliższych 5 lat (muszą być oparte na co najmniej dwóch prognozach);
- dane osobowe (imiona i nazwiska) osób, które są odpowiedzialne za wykonanie układu;
- dane osobowe (imiona i nazwiska) autorów planu restrukturyzacyjnego;
- datę przygotowania wniosku restrukturyzacyjnego.